DANUTA SIEDZIKÓWNA ps. INKA


Inka, po zamordowaniu jej matki przez Gestapo, wstąpiła do AK.
Tam przeszła szkolenie medyczne.

Po wojnie została aresztowana za współprace z antykomunistycznym podziemiem, ale uwolnił ja z konwoju, podkomendny Zygmunta Szendzielarza "Łupaszki" w którego odziale została sanitariuszką.
Przez pewien okres czasu, jej dowódca był ppor. Leon Beynar "Nowina" znany także jako: PAWEŁ JASIENICA.
( UB skierowało do rozpracowania Jasienicy agentkę z którą Jasienica nawet ożenił się nie wiedząc nawet, że jego żona donosi na niego do UB )

Gdy INKA została ponownie aresztowana przez UB, mimo bicia i poniżania, odmawiała składania zeznań obciążających kolegów z AK.

Skazano ja na śmierć.

Inka, skromna sanitariuszka wyrasta na jedną z symbolicznych postaci "żołnierzy wyklętych" a najlepiej ilustruje to i wyjasnia jej gryps wysłany z więczienia UB :

"Powiedzcie mojej babci, że zachowałam się jak trzeba ..."

Egzekucję "Inki" wykonał oficer UB strzałem w głowę, ponieważ 10 osobowy oddział KBW z plutonu egzekucyjnego, "chybił" z 3 kroków.


Pochowana na cmentarzu garnizonowym, pod chodnikiem, na głębokości pół metra, odnaleziono ja wraz z ciałem Feliksa Selmanowicza ps. "Zagończyk". Oboje rozstrzelani 28 sierpnia 1946 r.